Διάττοντας αστέρας

Διάττοντας αστέρας, τι μπέρδεμα και τούτο?

πέρασα απ΄τη ζωή σου

κι είδα

το φως απ΄την ψυχή σου,

κουκίδα,

ακίνητος στη γη σου σα γινωμένο φρούτο.

Αντίθετα σε νόμους βρέθηκα στη τροχιά σου,

στο σύμπαν σου με πάθος

μα εγώ

δε βλέπω καν το λάθος

κι αν σιγώ

μ΄αρέσει να κοπηλατώ και νάμαι και μπροστά σου.

Τη ρώτα σου διόρθωσε, βλέπεις πως είναι λάθος,

τι πα να πει κουράστηκες,

κράτα γερά,

το άγχος  κι αν ασπάστηκες,

έχεις φτερά,

ρίξε τη βάρκα στα βαθιά, τράβα κουπί με πάθος.

Άσε το κρύο της νυχτιάς, πάρε από το φως μου,

να λάμπει ακόμα πιο πολύ,

ζεστή φλόγα,

μαζί με την ανατολή

σαν ηδυλόγα,

ξημέρωσε,  λάμψε στη σκοτεινιά του κόσμου.!!