ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΔΗΓΗΣΗΣ

Ο σοφεράτζας είμ΄εγώ, δάσκαλος στο τιμόνι

κι αυτά που θέλω να σου πω το νου σου ξεκλειδώνει.

Το φλας να μην το λειτουργείς για να μη λες που στρίβεις,

δεν ξέρεις ποιος σ΄ακολουθεί, προθέσεις σου να κρύβεις.

Τις αποστάσεις μη κρατάς από τον μπροστινό σου

γιατί κάποιος «πανέξυπνος» σφήνα θα μπει εμπρός σου.

Με περισσή ταχύτητα στα κόκκινα φανάρια

για να μειώνεις κίνδυνο με άτομα αρχάρια.

Δεν σταματάμε ειδικά στη STOP την πινακίδα

γιατί θα πέσει ο πίσω μας και θα μας πει «δε σ΄είδα».

Πάντα τις προσπεράσεις μας απ΄τα δεξιά τις πάμε

για να τρομάζ΄ ο διπλανός κι εμείς να του γελάμε.

Τα όρια ταχύτητας αλλιώς τα εξηγάμε,

εμείς πούμαστε Έλληνες αυτά τα προσπερνάμε.

Πάντα πηγαίνουμε σιγά για να επεξεργαστούμε

ότι συμβαίνει γύρω μας κι όλα τα μελετούμε,

μα τις λωρίδες αλλάζουμε με γρήγορους ρυθμούς,

τις τρύπες ν΄αποφύγουμε κάνοντας ελιγμούς.

Αυτές γίναν και βρίσκονται μεσ΄στα στατιστικά μας

για να μπορούν να ελέγχουνε τα αντανακλαστικά μας.

Πάντα εμείς κορνάρουμε στο πράσινο φανάρι,

είναι στις παραδόσεις μας κι ο πρώτος να σπινάρει.

Το κράνος στο μοτοσακό φοριέται στο ένα χέρι,

τη μόδα αυτή σεβόμαστε νύχτα και μεσημέρι.

Όποιος τη ζώνη δε φορά τίποτα δεν παθαίνει

κι όποιου του μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνει.

Τέλος…

οι βασικότεροι εχθροί είναι μονάχα οι πεζοί,

είναι υποανάπτυκτοι κι άλλοι πολλοί είναι χαζοί,

τα πεζοδρόμια πατάν, τρέχουν να δραπετεύσουν

γιαυτό τα αυτοκίνητα δεν βρίσκουν να σταθμεύσουν.!!