ΝΕΡΑΚΙ ΣΤΟ ΞΥΛΟ


Σα θα υπάρξω μέσα στο ξύλο,

μέρα δε θάναι, θα είναι σκοτάδι,

όμως  θα  πρέπει να παραγγείλω

την πεθυμιά πριν απ΄τον άδη.

Θεέ μου κάνε με σταγόνα βροχής

ίσως μπορέσω στη γη να γυρίσω

μα μη με ρίξεις σε λίμνη εξοχής

αν είναι μακριά θα χασομερήσω.

Ούτε σε δάσος γιατί θα χαθώ

αν τύχει και πέσω σε λάκκο κλεισμένο

εκτός και αν σε κορφούλα σταθώ

κεί θα υπάρχω να σε περιμένω.

Στη φλόγα μέσα θέλω να πέσω

κι ας  είναι μεγάλη ως τη σελήνη

δε με φοβίζει αν θα πονέσω

θάμαι για  πάντα νεράκι που σβήνει .!!