Σε απέραντο σκοτάδι

Μετά από το στρώμα σου

φουλ για πρωινό εν τέλει

΄κει ξέμεινε στο στόμα σου

μια γλύκα από το μέλι.

Σαν ξεκινάς τη μέρα σου

γλυκέ μου έρωτα κρυφέ

στολίζεις τη μανιέρα σου

μ΄ άρωμα αχνιστού καφέ.

Όλα σου λιτοδίαιτα

και χαλαρά χωρίς καρά

μα σου χαλά τη δίαιτα

της σοκολάτας η χαρά.

Στην ημερνή αχολοή

πάρε αντί για χάπι

από τα φρούτα τη ζωή

κι απ΄την καρδιά μου αγάπη.

Μα σαν ο ήλιος αγκαλιά

στου πέλαγου το βάθος

πέσει και φύγ΄ απ΄τη δουλειά,

το σκότος θάρθ΄ με πάθος,

σα βασιλεύει η νυχτιά

μ΄ απέραντο σκοτάδι,

θα περιμένω τη φωτιά

απ΄ το δικό σου χάδι.!!!